Sürü bağışıklığına, zihniyetine karşı: pandemi, yorgunluk ve toplum

Liat Collins

Pandemik yorgunluk, virüsün kendisi ile vurulan birçok kişinin yaşadığı zayıflatıcı yorgunluk değil, yayılmasını önlemek için alınan önlemlerin ezici yorgunluğunu ifade eder.

Yeni koronavirüsün beklenmedik yan etkilerinden biri - ve hemen hemen herkesi etkiliyor - zihnimizi daraltırken bilgimizi genişletmesi.

Yaklaşık on yıldır gibi hissettirdiğimiz son birkaç ayda amatör epidemiyologlara dönüşerek yeni terimler ve kavramlar öğrenmeye başladık. Tıbben, muhtemelen bir avukat olduğuna inanmak kadar değerli çünkü çok fazla Hukuk ve Düzen izlediniz.

Her biri kendi başına - bu nihayetinde sosyal izolasyon çağı - salgının asla bitmeyeceğine dair panikler ve bir zamanlar hafife aldığımız basit zevkler - bir kucaklama, arkadaşlarla yemek, büyük aile kutlamaları - bir şey olarak kalacak geçmişin

Ufukta göründüğünde, umut ışığına da uzanıyoruz: umut verici bir muamelenin haberi; olası bir aşı; D vitamininin riskleri azaltmaya yardımcı olabileceğini bildiriyor.

Ne yazık ki, virüs hakkındaki bilgimizde ilerledikçe, birbirimizden uzaklaşıyoruz.

Son zamanlarda ortaya çıkan yeni terimler arasında "pandemik yorgunluk" var. Bu, virüsün kendisi ile vurulan birçok kişinin yaşadığı zayıflatıcı yorgunluk değil, yayılmasını önlemek için alınan önlemlerin ezici yorgunluğunu ifade ediyor.

Uzmanlar, pandemik yorgunluğun insanların huzursuz ve pervasız hale geldiği - (İsrail'de endişe verici bir hızla değişen) düzenlemelere uyma olasılığının daha düşük olduğu ve siyasi ve tıbbi kurumlara güvenmeye daha az istekli olduğu anlamına geldiği konusunda uyarıyorlar .

Jpost'tan son makaleler

Corona tavrı olan bir virüstür ve halk da aynı şekilde tepki vermeye başlıyor.

İlk kapanış, bir şekilde yaşayabileceğimiz ya da yaşamak için ihtiyaç duyduğumuz bir dayatma ise, ikinci kapanış çok daha zordur. Hastalıkla ve onunla birlikte gelen belirsizlik, güvensizlik ve gerginlikle başa çıkmak için zihinsel kapasitemize ulaştık.

Farklı ülkeler farklı şekillerde yanıt veriyor ve bu da tekrar tekrar analiz ediliyor - halkın elinde çok fazla boş zaman olduğu zaman olduğu gibi.

Bir zamanlar, "İsveç modeli" kelimesi, uzun bacaklı, İskandinav sarışınının politik olarak yanlış bir imajını çağrıştırıyordu. Şimdi, bu terim, ekonomiyi çalışır halde tutarken sürü bağışıklığı yaratmaya çalışmanın maliyeti (10 milyonluk nüfustan 6.000 İsveçli öldü) hakkında tartışmaları tetikliyor.

Alman modeli, amatör iktisatçılar ve onların epidemiyolog muadilleri tarafından benzer şekilde araştırılmaktadır: Test ve izlemenin değeri ve kilitlenmeden en iyi çıkış stratejisi.

En azından Tayvan nihayet hak ettiği küresel ilgiyi ve hayranlığı alıyor: Çin Cumhuriyeti gelişen bir demokrasi ve ekonomik güç merkezi olmaya devam ediyor ve koronavirüs nedeniyle sadece yedi kişinin ölümüne tanık oldu (24 milyona yakın bir nüfustan).

İsrailliler, genel olarak, İsraillilerin yaptığı gibi yaratıcı olarak yanıt verdiler. Kuralları zorunlu ve bağlayıcı olmaktan çok, müzakereler için bir başlangıç ​​noktası ve kılavuz olarak alan bir milletiz.

Problemin bir kısmı, kuralları gerçekten anlamamamız. Dışarı çıkmanın daha sağlıklı göründüğünde - maskeler takıp güvenli bir mesafeyi koruyarak - neden içeride sıkışıp kalıyoruz ve bu bedava D Vitamini'nden biraz alıyoruz?

İsrail'in tuhaf blöf tarzı ya da taklidi olan Yisrablof gelişiyor. İsrailliler yasanın yorumunu kendi ellerine alıyorlar. Falafel tezgahlarından daha İsrailli ne olabilir? Bazı nedenlerden dolayı, restoranların ve tezgahların yalnızca teslimat yapmasına izin verilir, ancak paket servisi yapılamaz. Bu nedenle, ülke çapındaki falafel tezgahı sahipleri, mutfaktan birkaç metre uzakta bir stand kurma fikrini ortaya attılar.

Müşteriler siparişleri whatsapp - sürpriz bir şekilde düzenli hatlarda bekledikleri yere dakikalar sonra teslim edilir. Falafel denen bir adam geçen hafta neşeyle, “Merak etme, ben kendim whatsapp yaparım” dedi. Maske ve eldiven takıyordu. Kandırmaya çalıştım. Ekonomik krizden kurtulmak zaten yeterince zor.

Yerel spor sahnesinde daha da büyük bir blöf yaşanıyor: Resmi olarak sadece bir Avrupa turnuvasına katılırsa antrenman ve oynama izni verildi, birkaç İsrail basketbol takımı Balkan Ligi'ne kaydoldu ve şimdi kendi aralarında evlerine yakın maçlar düzenliyorlar - net kar onlar ilgilendiği kadarıyla. Beitar Jerusalem futbol kulübü, altıya karşı bir yabancı turnuvaya kaydolarak hedefini eşit derecede yaratıcı bir şekilde gerçekleştirdi.

ANCAK salgın toplum üzerinde büyük bir bedel ödüyor.

Belki de toplu olarak bir yas sürecinden geçmemize neden olmuştur. Sadece virüse yenik düşen sevdiklerimizin değil, sahip olduğumuz hayatların da yasını tutuyoruz. Yasın inkar aşamasından geçmeyi başaran birçok kişinin artık öfke aşamasında sıkışıp kaldığından şüpheleniyorum.

Ve burada sokaklarda ve sosyal medyada patlıyor. Mart ayında İsrail'de koronavirüsün başlangıcından bu yana, göstericiler ve ibadet edenler arasında açık bir savaş yaşandı. Ve biz her tarafta altı kişiden değil, binlerce kişiden bahsediyoruz.

Sinagoglar kapalıyken, dindar Yahudiler sokak minyanlarında, balkonlarda ve parklarda dua ediyor. Rakamlar sınırlandırıldı - bazen sadece 10'luk asgari dua yeter sayısı ile sınırlandırıldı. Öte yandan göstericiler, on binlerce kişi toplanmakta özgürdü - algılanan özgürlük eksikliğini protesto etmekte özgürdü; başbakanın iddia edilen suçlarını protesto etmekte ve yargılanmadan görevden alınmasını talep etmekte özgür; ekonominin çöküşüne ve iş kaybına karşı gösteri yapmakta özgür.

Demokraside protesto hakkı kutsaldır. Ancak Yahudi devletinde dua etme hakkına daha az saygı gösterilemez. Göstericiler, ultra-Ortodoks düğünleri ve toplantıları işaret ediyor ve kırmızı çizgiyi sık sık kan iftirasına çeviren bir kinayede hastalığın yayılmasından onları sorumlu tutuyorlar. Haredi topluluklarındaki yüksek enfeksiyon oranına işaret ediyorlar - diğer faktörlerin olasılıklarını göz ardı ederek: örneğin küçük apartmanlarda sıkışmış büyük aileler.

Göstericileri izleyenler, kendilerini neden virüse karşı bağışık olarak gördüklerini merak ediyorlar. Kendini beğenme, duadan daha etkili bir koruma mıdır? Bir haredi dini liderinin cenazesinde yas tutanların kitlesel çevresi açıkça bir tehlikedir, ancak bir pandemideki kitlesel protestolardan daha fazlası değildir.

Sanırım protestolar kısmen popüler, çünkü diğer tüm eğlence mekanları kapalıyken, olması gereken yer burası. Ve çoğu İsrail medyası bunu teşvik ediyor. Tüm ana kanallardaki protestolardan canlı yayınlar, reyting ve statüye sahip olmalarını sağlar.

Ama burada sürü zihniyeti devreye giriyor: "Neredesin?" Sol eğilimli arkadaşlarım trafik çemberlerinde, köprülerde ve kavşaklarda toplanırken birbirlerine soruyorlar - evin 1000 metre yakınında kalma kuralına uyarak.

"Herkes bizi destekliyor", sosyal medyada kendilerini güvence altına alırken, aynı zamanda "sözlü tacize uğradıklarında" şok yaşıyorlar. Açıkça görülüyor ki, ülkedeki herkes protestocuların yanında değil. Bazı vatandaşlar, demokrasinin - gösteri yapma hakkının yanı sıra - hükümetleri seçimler yoluyla değiştirme ve bir kanguru mahkemesi değil, bir mahkemede suç statüsünü belirleme ihtiyacı anlamına geldiğine inanıyor.

Sosyal medya bölünmeyi besliyor. İnsanlar yankı odalarında var olurlar, sadece aynı fikirleri ifade eden arkadaşlarının görüşlerini duyarlar - ya da beğenilmeme, takip edilmeme, arkadaşsız kalma riskiyle karşı karşıya kalırlar. Bir sosyal medya ölümü.

İki tarafı veya herhangi bir lideri körü körüne takip etmeyi reddediyorum. Kendi kararımı oluşturmak ve koşullar değiştiğinde fikrimi değiştirmek için temel özgürlüğümü bırakacağıma sürü zihniyetinin dışında kalmayı tercih ederim.

Herkesi, dua edenleri ve protestocuları, tüm siyasi ve dini inançlara sahip insanları, hepimizin aynı gemide olduğumuzu anlamaları için ısrar ediyorum. Kimsenin içinde delik açma hakkı yoktur. "Kimi kandırıyorsun?" çok kolay bir şekilde "Kimi öldürüyorsun?"

liat@jpost.com