♦ Bir metal işçisi, 'Krizin faturasını ödememek için biz ne yapıp edip birliğimizi büyütmeliyiz' çağrısı yapıyor.

♦Küçükçekmece ve Bahçelievler’de krize karşı mücadele çağrıları yapıldı.

“Bu durumda krizin faturasını ödememek için biz ne yapıp edip birliğimizi büyütmeliyiz.”

Sendikalı bir metal fabrikasında çalışmaktayım. Gündemde olan kriz her zaman olduğu gibi yine biz işçileri vurmaya başladı. Aynı sektördeki başka bir fabrikanın kapanmasıyla temsilcilerin bu fabrikayı örnek göstermesi işsiz kalma korkusu ile birlikte huzursuzluğu da beraberinde getirdi. Bunun hemen ardından temsilciler gönüllü çıkışların başladığını açıkladı. Fakat yaptıkları toplantıda işçilerin çıkmalarını engelleyecek, çıkmamaları gerektiğini ifade edecek hiçbir açıklamada bulunmadılar. Yapılan açıklama sadece zorunlu çıkışlara karşı mücadele edeceklerini belirtmeleri oldu.

 

Gönüllü çıkışların başlamasının ardından, çalıştığım bölümde üretimin istenildiği gibi gitmemesi durumunda bölümün kapatılacağına dair bir söylem de yayıldı. Bu söylemle gönüllü çıkışların önünü tamamen açtılar. Bunu fırsat gören fabrika yönetimi baskı yapmayı sürdürüyor. Bu hamleden sonra işçilerin içinde bir homurdanma başladı. Burası da diğer kapanan fabrika gibi olacak kaygısıyla ‘Acaba biz de haklarımızı alıp çıksak mı’ gibi tartışmalar oluyor. Sendika bu durumu seyrediyor. Oysa bu hamle içerideki örgütlü mücadeleyi zayıflatmanın adımlarından bir tanesi. Biz bunu sendikayla konuşuyoruz, bize merak etmeyin deyip duruyorlar ve çıkmak isteyeni zorla tutmayız diyorlar. Oysa şunu anlatsalar, bu kriz koşullarında birliğimizi bozmayalım, buradan çıktığımızda yeni bir iş bulmanın zor olacağını anlatsalar, eminim bu tartışmaların sonu gelir ve fabrika yönetimi de bizi bu kadar tehdit etmez. Bu durumda krizin faturasını ödememek için biz ne yapıp edip birliğimizi büyütmeliyiz.

Küçükçekmece ve Bahçelievler’de krize karşı mücadele çağrıları yapıldı.

Krizin etkinleri her geçen gün daha da ağırlaşıyor. Yaşamı daha da çekilmez hale gelen emekçilerin krize öfkesi de büyüyor. Krizin faturasını ödememek için mahallede, işyerinde, okulda aynı sorunlarla karşılaşan emekçilerin, gençlerin, kadınların ortak mücadelesi de yükseliyor. Şahintepe, Yarımburgaz, Sefaköy, Bahçelievler-Yenibosna, mahalleleri de, krizin etkilerini iliklerine kadar yaşayan emekçilerin yoğun olarak yaşadığı mahalleler arasında yer alıyor.

 

Krize karşı mücadele çağrısını her alanda yürüten sınıf devrimcileri, emekçi mahallelerinde bildiri dağıtımlarına devam ediyor.

 

Krizle birlikte gericiliğin de tırmandığı süreçte, emekçi mahallelerinde; umutsuzluk, gemisini kurtaran kaptan ya da çaresizlik duygusunu yaratan bin bir türlü düzen oyunu da yaşanıyor.

 

Bildiriyi alan emekçilerle yapılan sohbetlerde -özellikle genç işçilerin- geçim şartlarının ağırlığından şikayetçi olmalarına rağmen çaresiz olduklarını düşünmelerine ya da köşe başlarında birikerek nasıl kirli tuzaklara düşürüldüklerine şahit olunuyor. Sohbetlerde emekçilerin dayanışmasının, birliğinin önemine vurgu yapılırken, krizin faturasını ödememek için mücadele çağrısı yapılıyor.

 

Krizin etkilerinin önümüzdeki günlerde daha da artacağının konuşulduğu bugünlerde, sınıf devrimcileri örgütlenme