Ev Hapsi Değil Sosyal Mesafelenme

Mike Davis

Korku, kapatılmışlık, gelir kaybı ve aile tasarruflarının kaybedilmesi ihtimali bir araya geldiğinde, salgının kendisinden daha büyük çaplı bir akıl sağlığı krizini haber veriyor. Bu risk basitçe olur öyle şeyler diye geçiştirilecek bir ikincil zayiat değil. Aksine, bugüne kadar zaten görmezden gelişmiş olan bir sağlık tehdidinin ayrılmaz ve son derece tehlikeli bir parçası. Dayanışmayı en temel aşılardan biri görmemiz gerek.

Geçen hafta, Trieste’nin dışındaki küçük bir köyde yaşayan baldızım, ailesi ile günlük olarak yaptıkları kır yürüyüşünde ağır silahlı bir asker tarafından durdurulmuş. Asker, hemen eve dönüp evde kalmadıkları takdirde onu tutuklamakla tehdit etmiş. Resmi emirleri yerine getiriyormuş.

Yürüyüş, koşu ve bisiklet sürmek gibi dış mekan egzersizlerini yasaklamanın ne kadar absürt olduğunu söylemeye gerek var mı? Açık havada, başkaları ile mesafenizi koruyup tırabzanlar ve diğer yüzeylerle temastan kaçınarak COVID-19’u ne kapma ne de yayma tehlikesi var ama bu emir böyle bir şey varmış izlenimi yaratıyor.

Okulları ve işyerleri kapanmış on milyonlarca genç ve yaşlı insan için günlük egzersiz bağışıklık sistemini güçlü tutmak için olmazsa olmaz. Evde kalmak içeride kapalı kalmak anlamına gelmemeli. Takım sporları ve kamplar gibi insanların birbirleriyle temas halinde olmasını gerektiren egzersizler kötü bir fikir elbette ama insanları yalnız yürüyüşlere ve bisiklet gezilerine ya da kamp alanlarını ve ulusal parkları pas geçen kır yürüyüşlerine teşvik etmemiz gerek. Kamusal alanlar, sorumlu bir şekilde kullanıldığında, önemli bir ilaçtır aslında.

Yaptığı son basın toplantılarından birinde, Trump insanları daha fazla televizyon seyretmeye çağırdı. Bizim pasifliğimiz ve güçsüzlüğümüz elbette onun işine geliyor. Ve kendisi kitap okumadığı için, insanların iyi bir kitap açıp okuması ve Fox News’e ya da Sean Hannity’nin sinir boşaltma vaazlarına alternatif bir şeyler izleyip dinlemesi aklına gelmiyor.

X ve Z kuşağının tavsiyeye ihtiyacı yok gibi çünkü zaten iyi bilgiyi de kötü bilgiyi de paylaşıp yayarak 7/24 sosyal medyada olacaklar ama bu esnada sağlıklı bir sosyal etkileşimi de sürdürecekler. Ama bu yaşlı, hasta ve yalnızlarımız için tamamen farklı olacak. Onların sosyal izolasyonu yaşamı tehdit eden bir şey haline gelebilir.

Gerçekten de, korku, kapatılmışlık, gelir kaybı ve aile tasarruflarının kaybedilmesi ihtimali bir araya geldiğinde, salgının kendisinden daha büyük çaplı bir akıl sağlığı krizini haber veriyor. Bu risk basitçe olur öyle şeyler diye geçiştirilecek bir ikincil zayiat değil. Aksine, bugüne kadar zaten görmezden gelişmiş olan bir sağlık tehdidinin ayrılmaz ve son derece tehlikeli bir parçası. Dayanışmayı en temel aşılardan biri görmemiz gerek.