Bu günümüz dünden daha kötü olmaya başladı,  siz bu yazıyı okurken ne yaşanmış olacak bilemiyorum ama bugün çok değer verdiğim ödünsüz insan hakları savunucu, meslektaşım, sevgili dostum Diyarbakır Barosu Başkanı Tahir Elçi'yi vurdular. 

Tahir Elçi'yi Diyarbakır'da çatışmalarda hasar gören kentin simgelerinden 4 Ayaklı Minare'de baro üyeleri avukatlarla birlikte basın açıklaması yaptığı sırada öldürdüler. Saldırıda iki polis memuru da yaşamını yitirdi. Tahir, hep barış, insan hakları, hukukun üstünlüğü ve adalet için çırpındı durdu. Hep Kürt meselesinin silahsız, demokratik siyasetle çözümünü savundu, bu yolda söylediği sözden dolayı suçlandı, hedef gösterildi, terörle mücadele timleri tarafından barodaki odasında gözaltına alındı, tutuklanması için olağanüstü çaba harcandı. Bir baro başkanı olmasına rağmen Türkiye Barolar Birliği ve diğer barolar ve meslektaşları tarafından da gerektiği gibi sahiplenilmedi. Savunmasız bırakılan Elçi, insanlığın kültür mirasını korumak için yaptığı basın açıklaması sırasında öldürüldü.  

Merak ediyorum; acaba onu itibarsızlaştıran, hedef gösterenlerin şimdi vicdanları sızlıyor mu, yoksa timsah gözyaşı dökmeyi mi tercih ediyorlar?

Hep başkalarının hakları için, barış için mücadele eden Tahir Elçi'yi yaşatamadık, onu korumayan devleti suçluyorum, çok üzgünüm, duygumu, üzüntümü anlatabilecek söz bulamıyorum.

Tahir'in vurulmadan önceki son sözleri bize ders veriyor; "İnsanlığın bu ortak mekanında silah, çatışma, operasyon istemiyoruz. Savaşlar, çatışmalar, silahlar, operasyonlar bu alandan uzak olsun. Tarihimize değerlerimize sahip çıkalım."

Bu sözler aynı zamanda bize görev yüklüyor, savaştan, şiddetten yana olanlara inat, bu ülkede Tahir gibi eşitliği, özgürlüğü, barışı, onurlu biçimde birarada yaşamayı savunmaya devam edeceğiz.

Güle güle sevgili dostum, seni unutmayacağız.