İktidara kurban edilen çocuklar...

Av. Reyhan Yalçındağ

Bir iktidarın kendi geleceğini mi çocukların geleceğini mi esas aldığına bakarak, o ülkeyi yönetme şeklinin ne kadar demokrat ya da ne kadar otokrat olduğunu kolaylıkla anlarız. Dünyadaki tek çocuk bayramı olmasıyla övünülenTürkiye’de “büyük çocuk fotoğrafı” geldiğimiz aşamanın ne kadar dip bir aşama olduğunu kolaylıkla gözler önüne seriyor. İHD verilerine göre, sadece 2015 yılı içerisinde çocuklara yönelik (o da tespit edilebilen!) 4 bin 286 hak ihlali yaşandı! 733 çocuk öldürüldü, 65 çocuk sokağa çıkma yasaklarının olduğu bölgelerde yaşamını yitirdi, 1.946 çocuk yaralandı, 479 çocuk gözaltına alındı, sadece Diyarbakır’da MEB’de 872 öğrenci fişlendi. 183 çocuk işkence ve kötü muameleye maruz kalırken, 73 çocuk ise Türkiye’nin değişik yerlerinde kayboldu. Kaybolan çocuklardan 21’i devletin koruması altındaki Erzincan Bakım Merkezi’ndeydi... Çocuk işçiler trajedisi artarak devam ederken, okul sıralarında oturması gereken çocuklar, baharla birlikte mevsimlik işçi olmak üzere çoktan kamyon kasalarında yollara düşmüş durumda... Maalesef bu listeyi uzatmak da, fotoğrafı çoğaltmak da mümkün!

Neymiş, bu ülkede Çocuk Bayramı varmış!

Karaman’da yaşanan çocuk istismarı, öyle Aile Bakanı’nın söylediği gibi, tek bir vaka olmadığı gibi (tek veya binlerce olması bir şeyi değiştirmez; sonuçta tek bir çocuk dahi o ülkenin bütününün geleceğidir!), tecavüz evlerine dönüşen Ensar ve KAİMDER, ne tür hizmetlerde bulunmuşlar ki böylesine korkunç bir refleksle devletin her kademesinden destek görüyor, tüm toplum bu sorunun yanıtının peşinde. Demek ki iktidar kendi vakıflarını, derneklerini, sözüm ona STK’lerini bir devlet kurumu görüyor, işletiyor, koruyor, rant sağlıyor; oralarda çocuk bedenleri üzerinden korkunç insanlık suçları işlenmesini zerre kadar umursamıyor. Onlar için varsa yoksa kendi iktidarları! 19 yıldır avukatlık yapıyorum, bu tür dosyaların tek celsede bitirildiğine hiç tanıklık etmedim. Yangından mal kaçırır gibi, tek bir sanığa ceza vermekle her şey aydınlanmış gibi, tek celsede ceza verdiler! Üstelik iktidar medyası, sanki adalet tecelli etmiş gibi böbürlenene böbürlene “Sapığa 508 sene ceza verildi” manşetlerini atarken Ensar ve KAİMDER’e dokunulmamasıyla ilgili tek cümle etmiyor. Tek celsede tek kişiye verilen bu ceza, yıllarca sürdüğü belli olan kirli ilişkiler ağını, söz konusu dernek ve vakfın yöneticilerinden, milli eğitim müdürlerine, diğer idari görevlilere kadar bir dizi sorumluluğu olan kimseye dokunulmamasının tek nedeni; aman AKP iktidarına halel gelmesin!

AKP iktidarını besleyen her vakıf, yurt dernek, ciddi bir dokunulmazlık zırhı altında! İnsanlığa karşı işlenen suç olan çocuk istismarıyla ilgili ülkenin bakanı istifa edeceği yerde kalkıp “Bir kereden bir şey çıkmaz” derse, “hepimiz Ensarız” imza bildirgeleri hazırlanırsa, bu lafları eden bakanı Meclis’in orta yerinde AKP vekilleri tebrik etmek için yarışırsa ortada gerçek bir felaket vardır demektir! Karaman kararı gerçek bir skandaldır! İktidar, çoktan eline geçirdiği yargı mekanizmasından sadece kendi iktidarını sağlamlaştıran kararlar çıkartmakta pek bir mahir! Fail sadece tecavüzcü öğretmen değil; AKP iktidarına özsu sağlayan mekanizmanın kendisidir, vakıflar, evler, kurslar, yatılı okullar, vb eliyle ailesinden alınan çocuğun geleceğini hiçe sayan tüm yapılardır! Unutmasınlar ki geleceği çalınan çocuk, geleceği karanlığa gömülmüş bir ülkedir!

Bu çukurdan çıkılacak gibi değildir! Bu işin sonu insanlık suçları hanesine yazılan çocuk katliamlarının, tecavüzlerinin gerçek faillerinin tamamı yargılanana kadar gidecektir.

İstismara uğrayan, cesetleri sahillere vuran, kamyon kasalarında can veren, inşaatlarda kaçak çalıştırılıp iş cinayetiyle yaşamı son bulan, sokakta bilye oynarken vurulan tüm çocuklar kabusunuz olsun!